TivoliVredenburg, Utrecht 16 maart 2025
Terug naar de grote zaal!

Tekst: Bert Lek
Foto’s: Bert Lek

Vorig jaar ging er een gejuich op toen bekend werd dat de derde editie van Utrecht Blues zou plaatsvinden in de grote zaal.
Sommige bezoekers spraken dat oude tijden van de Blues Estafette zouden herleven.
Helaas is dat niet zo en het kan ook niet anders. De oude Afro-Amerikanen, die toen op het podium stonden zijn er niet meer, hetzelfde geldt voor het publiek uit het verleden. Zij zijn overleden of afgehaakt.

De enkeling die er nog is vindt het te weinig “echte” blues en gaat eerder naar huis. Hij/zij gaat aan het feit voorbij dat op de laatste edities alleen de frontman of vrouw begeleid werd door blanke Europese bands om de vliegtuigkosten te beperken.
Er zijn nog meer verschillen deze zondagmiddag te noteren.
De winterjassen worden netjes in de gaderobe opgehangen.
We doen het net zoals twintig jaar geleden en nemen de jassen mee naar een mooie zitplek, waar we op de jassen gaan zitten en achter laten in de pauze, zodat onze plek verzekerd blijft voor de rest van het festival.
Moeizaam gaan de wat oudere dames met hun theekopje naar boven om hun plekje te vinden. Voor de wat oudere mannen geldt hetzelfde met hun kopje koffie. Ze zijn waarschijnlijk de eerste keer hier. Toen fotografeerde ik nog in zwart wit.

In 2004 was de laatste editie van de Blues Estafette. Je had alleen de grote zaal, die afgezien van betonnen kleur niet veranderd is. De kleine zaal bestaat niet meer. Nu zijn er de RABO Open stage, beneden bij de ingang, Vredenburg Openstage en Danel verborgen in het immens gebouw, de laatste twee zijn helaas moeilijk te vinden.
Gezien het lichamelijk ongemak verblijf ik het grootste gedeelte in en rondom de grote zaal.

Rob van Elst, vervangt de aankondiger en doet het op zijn bekende spitsvondige manier en zo staat de jonge zanger-gitarist Sean “Mack” Donald op het podium. Wie zien Roel Spanjers als keyboardspeler in de band.
Sean ziet eruit als B.B. King uit de jaren zestig, hij heeft een goede stem en een mooie gitaaraanslag. Nadeel van hem is dat hij in het uur dat hem en zijn uitstekende band gegeven is te veel kletst en ook te veel ruimte geeft aan Roel Spanjers en saxofonist Sylvain Tejerizo.
Dan snel naar zanger en pianist Arlan Teiles in Danel om kort van het betere pianowerk te genieten. Daarna terug naar de grote zaal waar zanger en gitarist Monti Amundson mooi strak wordt begeleid door Bart Kamp op bas en Jody van Ooijen op drums. Wat zij brengen ligt tegen de bluesrock aan maar is uitstekend te pruimen. Ook het publiek is erg enthousiast. Het hoogtepunt van de middag.

Vervolgens naar de Vredenburg Open Stage. De naam klopt precies met het uitzicht op het Vredenburg. Hier spelen Ian Siegal en Richard van Bergen.  Ian Siegel stond op de gastenlijst als manusje van alles, maar vanwege ziekte van Nienke Dingemans kan hij optreden. “Nu krijg ik nog geld ook, maar niet veel” volgens hem.
Beide zangers en gitaristen brengen wellicht de ”echte” blues zoals we die in het verleden gebracht werden door de tandeloze musicus uit Amerika.

Ik heb een zwak voor harmonicaman en zanger Big Dave uit België.
Dus op naar Danel, waar hij samen met Roel Spanjers, zang en piano, zij twee keer een mengeling van verschillende stijlen brengen.

We zoeken daarna weer onze plek op in de grote zaal voor de Kai Strauss Blues Revue. De band is uitgebreid met twee blazers en alsof het nog niet genoeg is met Sax Gordon.
Zangeres Robbin Kapsalis krijgt de eer om het laatste kwartier in te vullen. Zij doet dat met verve zoals we van haar gewend zijn. De witte jurk is vervangen door een zwarte en dat staat haar net zo goed.
Het nadeel van de gasten is dat Kai het laatste halfuur niet meer aanbod komt om zijn geweldige gitaartalent te demonstreren.

Voor de band La Ratte moeten we naar beneden bij de Rabo Open Stage, waar het redelijk druk is. Harm van Essen, zang en gitaar, Jochem Jorissen, drums, en de strak in pak geklede Nikolas Karolewicz, (staande) bas.
Zij brengen een mengeling van hypnotiserende Mississippi Hill Country groove, en de aanstekelijkheid van Louisiana Swamp Pop.

Dan tijd voor de afsluiter in de grote zaal met zangeres JJ Thames en een uitstekende band o.l.v. de geweldige gitarist Luca Giordano.
JJ weet de mannen voor het podium voor zich te winnen door haar mooie uithalen. Alleen de medley met Little Richard klassiekers mag zij weglaten.
1100 bezoekers genoten van de door Bert Pijpers met zorg samengestelde editie. Volgend jaar op zondagmiddag 15 maart de vierde editie!