36ste Moulin Blues festival, Ospel 5 en 6 mei 2023
Blubberfestival, dag 2

Tekst: Willy Taal
Foto’s: Bert Lek

Na een goede nachtrust in ons hotel, gaan we via een tussenstop in Meijel naar de bakker aldaar, althans dat deden we ieder jaar om heerlijke belegde broodjes te halen. Helaas is hij ook ten onder gegaan aan de economische malaise. Dus verder naar Ospel. Daar blijkt de blubber voor een groot deel te zijn opgedroogd door de felle zon.
Later die dag komt de regen met bakken uit de hemel en wordt het glijden geblazen.
Het mag echter de pret niet drukken voor de bezoekers. Er is genoeg muziek om van te smullen.

Grote tent
Chicago Blues Capitols
Zij maakten vorig jaar grote indruk met hun optreden in Café De Mart tijdens Culemborg Blues. Nu als opener op het grote podium en zij maken het helemaal waar. Wij komen binnen bij ‘Spoonful’ en blijven net als de aardig volle tent tot het einde staan. Heerlijk scheurend harmonicawerk van Erik van Tilburg, ondersteund door een strakke rythm sectie. Erik stond hier ook al in de kleine tent in 2013 met de Hoodoo Monks.
Zoals Eric zei: “De cirkel is rond en ik houd van een stevige kont.” Een prachtige opener.

Spencer McKenzie
De linkshandige Canadese gitarist (26) en zanger weet mij te bekoren. Hij bouwt de nummers op met spanning en fraaie gitaartempowisselingen van rustig naar uptempo, zonder over te gaan in overdaad. Veel werk van ‘Preach To My Soul’, zijn derde studio album. Miles Evens op piano en Hammondorgel en Chantall Williams, op de bas en als achtergrondzangeres met wapperende manen veroorzaakt door de fan zorgen voor een goede ondersteuning. Een prachtige ode aan B.B. King is het hoogtepunt van deze onderhoudende set. Heb je hem gemist? In het Pinksterweekend staat de band in Kulturring Schoppingen Blues Festival- Schoppingen, Duitsland en in Ribs and Blues, Raalte, 

Bluesanovas
Niet verwarren met de Backyard Casanovas, die gisteren in de kleine tent speelden.
De vijf mannen gestoken in prachtige donkere pakken komen uit Münster, Duitsland. Zij waren eerder in Blues Alive te Vlierden te zien en lieten daar een puike indruk achter. Zij hebben in korte tijd de volgende awards binnengesleept: German Blues Challenger Winner (2019), German Blues Award Winner (2020, 21). Trots vertelt Zanger Melvin Schulz tussen de nummers door dat de band in 2022 het voorprogramma van Eric Clapton mocht verzorgen tijdens Clapton’s uitgebreide tournee door Duitsland.
Zanger Melvin Schulz heeft een warm soulvolle stem, die gesteund wordt door Filipe de la Torre op de gitaar, toetsenist Nico Dreier, bassist Nikolas Karolewicz , contrabas en vormt samen met de zeer strak spelende drummer Phillip Dreier (tweelingbroer van toetsenist Nico) een hechte ritmesectie.
Filipe zorgt voor puntig gitaarwerk, Nico laat de Hammond B3 heerlijk grommen, zodoende krijgt het enthousiaste publiek een heerlijk swingende set voorgeschoteld.

Elles Bailey
In 2017 maakt de Engelse zangeres haar debuut op het bluesrock podium met het album ‘Wildfire’. Nu staat ze hier met een geweldig optreden. Een prachtige, beetje hese stem, die gelijk de tent bij de strot pakt. Maar verder op in haar set zittend op het podium er een heel intiem gebeuren van maakt. Zij is de beste in de middag.

Bob Corritore & friends
De vrienden van Bob Corritore, harmonica, zijn:  Jimi Primetime Smith, zang & gitaar,  Johnny Burgin, zang & gitaar, Brian P Fahey, drums en Yahni Riley, bas. Jimi en Johnny mogen allebei enkele nummers als frontman brengen en dat doen zij in heerlijke Chicagostijl terwijl Bob mooi de gaatjes vult met zijn harmonica. Dan is het tijd voor de 82 jarige zanger Taildrager. Deze ‘legende’ brengt al 25 jaar dezelfde show. Met veel gepraat over mannen, die lief moeten zijn voor hun vrouw en iedere avond thuis moeten komen. Het enthousiaste publiek hoort nog ‘My Head Is Bold’. Bert is bijna de sigaar om op het podium te komen. Gelukkig vindt hij iemand anders die het erg leuk doet met Taildrager. Het is weer heel aandoenlijk allemaal. Met ‘So Ezee’ sluit Tail Dragger de set af om daarna backstage nog gezellig een uurtje met bekenden te babbelen.

Blood Brothers
Dat bekent dubbel drum- en gitaargeweld van Mike Zito en Albert Castiglia, terwijl beiden ook prima de vocalen voor hun rekening nemen. De betere betonvlechters muziek dus.

Sugar Ray & The Bluetones
Helaas niet met Duke Robbilard, zoals eerder aangekondigd was. Maar met de blues legendes Rusty Zinn en Alex Schultz op gitaar, die menig duel uitvechten zonder dat de een of ander te kort aan aandacht kreeg.
Het was een verademing na het vorige geweld op het podium.
Dit is een prima opmaat voor de heerlijke zang en  het harmonicaspel van Sugar Ray, die wel wat meer in de Mississippi saxofoon had mogen blazen.

Delta Generators
Alsof er nog niet genoeg bluesrock te horen is geweest komt de organisatie met de Delta Generators aanzetten. De hoofdrol is voor zanger Brian Templeton, wat een energie gooit hij in zijn optreden. Voor de liefhebber een prima afsluiter al zoeken de meeste bezoekers hun tent, hotel of B & B op. Het is genoeg geweest.

Dag 2
Moulin Blues Café
De eerste drie bands treden twee keer op. Is dat wegens bezuinigingen?

Jenny Don’t and the Spurs
Jenny en Kelly, beide zang en gitaar zijn in prachtige cowboy outfit gestoken, de bassist en drummer kunnen zo uit een sixty band zijn gestapt. De outfits vloeken vreselijk met elkaar.
De muziek is gebaseerd op country music met een vleugje punk. Niet ons ding.

The Özdemirs
Is een familie aangelegenheid bestaande uit pa Erkan op bas.
Kenan, gitaarwerk, Levent Özdemir, op de drums en Simon Oslender op keys. Inderdaad dezelfde mensen, die Johnny Rawls zo mooi begeleidden een dag eerder op het hoofdpodium. Was het toen allemaal mooi in balans, nu zet Kenan zo hard zijn Fenderversterker open dat de mensen naar achteren lopen om hun gehoor te beschermen en dat is jammer. Technisch zitten beide sets goed in elkaar.

Geg Izor
De muziek van zanger, harmonicaspeler is diepgeworteld in een traditioneel geluid en gevormd door de invloed van de harmonicameesters, zoals George ‘Harmonica’ Smith, maar ook Louisiana blues, southern soul, swamp pop, early jazz, en R&B komen voorbij. Lekker relaxed en dansbaar, maar ook een vuil nummer gaat hij niet uit de weg in zijn twee sets. Daarbij begeleid door: Harm van Essen, gitaar, Dirk Wagensveld, bas en Paolo de Stigter op drums, inderdaad de mannen van de Thomas Toussaint Band en zij doen het adequaat.

Cat Lee King and his Cocks
Zagen wij die niet een dag eerder als opener? Inderdaad toen als Backyard Casanovas. Nu met Cat Lee King, zang en piano. Dus wordt het een feest der herkenning met dezelfde vrolijke jump blues. Een heerlijke afsluiter in de kleine tent.