Colors Of Jealousy - Micke Bjorklof & Blue Strip
Hokahey! Music Productions HHR2301

Tekst: Paul Scholman

Ook in het Hoge Noorden, en met het Hoge Noorden bedoelen we voor het gemak maar even heel Scandinavië, inclusief Finland, het Hoge Noorden dus, worden zeker ook leuke muziekjes gemaakt, getuige recente optredens in den lage landen van o.a.: Thornborg Risager; Bjorn Berge en Erja Lyytinen, om er maar kort een paar te noemen.

De Finse Micke Bjorklof met zijn band Blue Strip timmert al ruim 30 jaar aan de weg. Hij heeft diverse awards in de wacht gesleept en trad in meer dan twintig landen op, waaronder Japan en de USA. De band bestaat uit: Micke Bjorklof: zang, mondharmonica, gitaar; Lefty Leppänen: elektrische en National steelgitaar; Teemu Vuorela: drums; Seppo Nuolikoski: bass, zang; Timo Roiko-Jokela: percussie MalletKAT.
Het onlangs verschenen album ‘Colors Of Jealousy’ stond eigenlijk al voor 2021 op de rol, maar zoals bij zovelen is ook bij hen het e.e.a. achterop geraakt. Niet getreurd, de plaat is zeker het wachten waard, kan ik u melden. Wat in het vat zit verzuurd niet.

Micke heeft in de loop van zijn muzikantenleven al 10 cd’s in de markt gezet. Hij is op 12 jarige leeftijd begonnen als drummer. Later kwam daar zang bij, maar ook mondharmonica en gitaar. In zijn geboorteland Finland en eigenlijk heel Scandinavië is Micke Bjorklof & Blue Strip een begrip. Daarnaast onderhoudt Bjorklof er een powertrio op na ‘Micke & Lefty feat. Chef’. Vanaf de start van zijn muzikale loopbaan speelde Micke meer bluesrockcovers van o.a: ZZ Top, Rory Gallagher, Stevie Ray Vaughan en meer van dat soort bands. Blues en Roots lagen echter nooit ver buiten bereik en is altijd van invloed geweest. Het kwartje viel pas echt toen Micke begin jaren negentig op toernee ging met de Finse blueslegende Pepe Ahlqvist. In 1991 richtte hij Micke Bjorklof & Blue Strip op met Seppo Nuolikoski. Op een paar kleine wijzigingen na is er na 1998 weinig meer veranderd in de band. Het handelsmerk van de band is eigenlijk dat ze voornamelijk eigen nummers schrijven.
Begin 2000 vormde Bjorklof als spin-off van de band een akoestisch project met gitarist Lefty Leppänen genaamd Micke & Lefty feat.Chef. Dat kwam eigenlijk voort uit de behoefte om akoestische delta- en countryblues te spelen. De muziek waar ze beiden sterk door waren beïnvloed. Zeker nu ‘Blue Strip’ meer richting elektrische bluesrock ging. De slide-gitaar van Leppanen komt met Micke & Lefty ook wat meer tot zijn recht.

“Ik vind het leuk om allerlei dingen te doen en muziek te spelen met een breed bereik en verschillende instrumenten te bespelen. Deze twee heel verschillende bands geven me de mogelijkheid om mijn muzikale behoeften te vervullen. Het geeft ook meer mogelijkheden wat betreft optreden en touren” , legt Bjorklof uit.

Met ‘Highway Highway’, het openingsnummer, proeven we meteen een stukje van hun verleden. Het smaakt naar ZZ Top, en het smaakt niet verkeerd. Lekkere opener, weer eens wat anders dan ‘Vlam In De Pijp’ voor de Nederlandse truckers die onderweg van hun liefje dromen. Maar in dit geval is de keuze van de trucker om de weg op te gaan. Het zompige ‘Feel It In My Bones’ gaat zo’n beetje over doodgaan. Niet nu meteen, maar het staat wel te gebeuren. Dat overkomt ons op een dag vermoedelijk allemaal. “Ik voel het aan mijn botten”. ‘Colors Of Jealousy’ het titelnummer is al even fraai. Beetje lazy, maar de relaxedmodus is ook wel eens goed. Eigenlijk vind ik deze hele plaat de moeite waard. ‘Are You Real’ vangt aan met een beetje hol klinkend trommeltje en een slide. Opgesloten in de bajes… Niet gepland, toch gebeurd.

Prima plaat van Micke Bjorklof en zijn Blue Strip, mogen zij gerust hier komen promoten. Mits zij uit het cachot blijven. Good Times met deze plaat.