|
Blues Festival Night 25-1-2025 Stadstheater Zoetermeer
King Bee’s feestje
Tekst: Bert Lek
Foto’s: Bert Lek
Het derde indoorfestival is een groot succes geworden.
In drie onderkomens genieten vijfhonderd bezoekers in een uitverkocht theater van verschillende stijlen blues.
In de boven foyer (De Stage) vangen we bij binnenkomst de tonen op van de band The Blue Clay met ‘I Washed My Hands In Muddy Water’. Zij zorgen ervoor dat de stemming er goed in zit en dat zal zo blijven bij de twee andere sets, die zij te gaan hebben. Gelukkig blijven veel mensen na borrelen zodat het feestje van Rob Koning, de man achter King Bee Music Agency, die zijn 25-jarig jubileum viert met trots op deze avond kan terugkijken.
Daarna is het tijd voor de grote zaal, daar treden Little Roger & The Houserockers op. In vijf kwartier trakteren Engelsman Roger C Wade, zang/ harmonica, T-man Michalke, gitaar, Stephan "Roffi" Roffmann, dubbel bas, Micha Maass, drums, en echtgenote Marion Wade, piano, de zaal op lekkere swing blues. Top muzikanten, die hun vak verstaan. Michalke geeft prachtige gitaarsolo’s weg, Wade zorgt voor heerlijke deuntjes uit de piano en de ritmesectie ondersteunt het allemaal prima. Little Roger blaast degelijk zoals het hoort en hij heeft leuke verhaaltjes tussendoor. Aan het eind van hun goed onderhouden set krijgt iedere bandlid kort de tijd om zijn/haar kunsten te laten zien.
Onder de tonen van ‘I Can Tell’ van Bo Diddley gaan we snel naar de kleine stampvolle zaal waar Sugar Queen al een half uur optreedt.
We komen bekende mensen tegen op het podium. Naast zangeres Sugar Queen (Michele Denise), Jean Raven op gitaar, wat is die man toch goed, Arjan van den Oever, keys, Erwin Huigen, bas en youngster Ralph Adriaansen achter de drumkit. We krijgen o.a. songs te horen van de drie albums, die Sugar Queen tot op heden heeft uitgebracht. Het publiek smult ervan. Een uitstekende set.
De tweede set van The Blue Clay nemen we ook nog even mee. Tenslotte moeten onze kelen ook gesmeerd worden.
Vervolgens terug naar de grote zaal om een goed plekje te zoeken voor zanger/ gitarist John Primer, op 5 maart a.s. wordt hij 80 jaar!
Eerst krijgen zanger/gitarist Little Boogie Boy en zijn trio een kwartier de tijd om de boel op te warmen. Naast Hein, neemt ook drummer Bert Fonderie de zang een nummer voor zijn rekening. Jan den Boer houdt het bij het ondersteunend bassen. Wat een geweldig trio, die Primer begeleidt.
Dan is het eindelijk tijd voor de Chicago master John Primer, hij is nog steeds goed bij stem en zijn vingers gaan soepel over de snaren van zijn gitaar.
Het lijkt of zijn leeftijd geen vat op hem krijgt. Net als in Amerika speelt hij een heel weekend lang.
Het is eenvoudige recht op en neer blues, maar dat maakt het zo indringend mooi. De echte oerblues uit de jaren vijftig en zestig. Wij horen een aantal mooie slide uitvoeringen en weinig overbekende nummers.
Alleen ‘Hoochie Coochie Man’, dat even overging op ‘Papa was A Rolling Stone’.
Daarna het rustige ‘Raining Night In California’.
Dan is het tijd voor de grote verrassing van deze avond. Luca Holkenborg op gitaar.
Het vijftienjarig “wonderkind” wordt door John Primer als twaalfjarige(!) op het podium geroepen. Samen doen ze ‘Pride And Joy’ en ‘I’ve Got My Mojo Working’ in een heerlijk gitaarduel.
Dan schrik ik mij rot en zie op mijn horloge dat Mojo Hand in de kleine zaal afgelopen is. Helaas kan ik alleen de toegift nog meepakken voor een bijna lege zaal en dat is pijnlijk. Ik maak het goed om op zaterdagmiddag 8 februari a.s. naar de Moonshine te komen, waar zij met Luca optreden.
Misschien kan de organisatie na denken over de indeling met het tijdsschema volgend jaar anders te doen. Want er komt zeker een vervolg!
|
|