Vredenburg, Utrecht 19 augustus 2022
Keb Mo – Relaxte Blues

Tekst: Mark Harmsma
Foto’s: Bert Lek

Vrijdag jl. was Keb’ Mo’ (Kevin Moore) terug in Utrecht, waar hij in 2016 tijdens het ‘Roots in the Park’-festival een memorabel optreden gaf. Nog niet koud was het fijne dubbel live album “Live – That Hot Pink Blues Album” uit, of Kevin Moore en consorten kwamen het presenteren.

Het is nog steeds één van mijn favoriete live albums, vanwege de open sound en fijne ‘melting pot’ van stijlen waar Keb’ Mo’ voor staat. Ik schreef niet alleen een recensie van het album, maar regelde via bassist Stanley Seargant een interview met de band. Zo leerde ik drummer en producer Casey Wasner kennen, die er afgelopen in Vredenburg weer bij was. Wasner is multi-instrumentalist, die makkelijk op de voorgrond kan staan. Maar hij begrijpt ook wat zo’n band nodig heeft: een hele losse, maar toch dwingende en swingende groove – en dus drumt hij hier, terwijl alle tweede stemmen ook nog eens van hem afkomstig waren.

Naast Kevin Moore en Casey Wasner bestond de fijne band uit toetsenist Dane Richard Farnsworth (v.h. Marcus King & Robbert Randolph), en op bas niemand minder dan Jerry ‘Wyzard’ Saey, de originele bassist van Mothers Finest. Voordat ik me zijn grootsheid besefte, hadden mijn oren het al gehoord: een uiterst smaakvolle bassist en dito toetsenist.
De show, die toch wel krap anderhalf uur duurde, was van voor tot achter even consistent: zo laid back en ingetogen vet als de muziek was, zo was ook de uiterst ontspannen Kevin Moore zelf. Hij wist de grote zaal van Vredenburg om te toveren tot een atmosfeer die als een intiem kleine club aanvoelde. Gezellig babbelend ging hij tweemaal in op een verzoeknummer dat vanuit de zaal werd gesuggereerd. Maar niet zonder het persoonlijk te maken, dus werd de vragensteller uitgenodigd haar naam te noemen, en kwam er een gesprekje over het verzoeknummer. Duidelijk nummers van weleer, de eerste speelde hij in 1 keer uit.

De grootsheid van deze artiest bleek echter pas bij het tweede verzoeknummer. Dat kwam vanaf de zijkant van het podium, van een vrij jonge jongen, zeg leeftijd 15 jaar. Mo gaf zijn gitaar aan de roadie, liep naar zijn fan, en ging een gesprekje aan over dat nummer. Uiteraard ging hij dat nummer doen, en gaf zich volledig bloot: “You got me into trouble…”. Het nummer is een keer opnieuw gestart, en toch was bij het tweede couplet weer de hulp van het publiek nodig: “What’s the second verse of this song?”. Deze kwetsbaarheid leverde Keb’ Mo’ aan het einde van dit nummer een ovationeel applaus op, en terecht. Het Keb’ Mo’ publiek heeft het gewoon begrepen en de beste keuze gemaakt voor de invulling deze avond.

Ergens had iemand het ook niet begrepen, want ook op de vloer van de grote zaal van Vredenburg waren rijen plastic stoeltjes geplaatst. Jammer, want de grote zaal heeft nu eenmaal alles in zich: een goede akoestiek, zitplaatsen met goed zicht voor hen die willen zitten, en de vloer voor het podium waar we gewoon willen dansen en wiegen op deze fijne muziek. Ik heb het zitten geprobeerd, en het een nummer uitgehouden. Daarna ben ik dat laatste aan de zijkant gaan staan doen.

De set kende natuurlijk een goede opbouw, met oude en nieuwe nummers, met de band en (semi-) akoestisch. De Western- werd afgewisseld met de National Steel gitaar (dobro), en die weer met elektrisch. Wie wil nagenieten, of kennismaken, met de veelzijdigheid van deze band, verwijs ik als mooie start naar het eerdergenoemde Pink dubbel live album.

Hieronder de setlist van dit optreden.
Gov’t Cheese
Perpetual Blues
’62 Chevy
Life is beautiful
Good to be (home again)
I remember you
Rita
Medicine Man
Henry
Somebody hurt you - https://youtu.be/UK-cC_WRhnM
Shave yo legs
Every Morning
Am I Wrong
The worst is yet to come
Standing at the station
_
She dance