|
16 februari 2020, De Amer, Amen, Kai Strauss and The Electric Blues Allstars
Leraar en leerling in De Amer
Tekst: Herman Keverling Buisman
Foto’s: Herman Keverling Buisman
Het is net op de duivel er mee speelt: het was weer een stormachtige middag, toen ik op weg ging naar Cultuurcafé De Amer. Regen en een “beste poestte wind”, zoals wij in Groningen zeggen.
Binnen was het afgeladen vol en warm en er hing een licht gespannen sfeertje: prima ingrediënten voor een lekker middagje Blues.
Ik was volkomen onvoorbereid naar dit concert gegaan, niet ingelezen, geen recensies gelezen, niets.
Er zou een Duitse band optreden met een aparte naam: niet Johan of Richard , maar Kai Strauss met zijn Electric Blues Allstars.
Deze Kai (en niet Guy) bleek uit Osnabrück te komen en had een viertal virtuozen meegenomen om als begeleiding te fungeren.
Allereerst drummer: Alex Lex: met veel verve en gedegen drumwerk: de basis. Tevens de steady bassist: Kevin Du Vernay: degelijk. Dan noemenswaardig: toetsenist op piano en keys: Horst Bergemijer: heerlijk begeleidend, maar ook wild solerend en tot slot de gangmaker, uitbundig solerend: Thomas Feldman op tenorsax en mondharmonica. Tjonge, wat had die een man een longinhoud en een theatergevoel!
En natuurlijk de man zelf: Kai Strauss, zang en gitaar. Ik moet zeggen: soleren kan hij als de beste, heeft met Memo Gonzales gespeeld en ook in Amerika, vertelde hij. Memo noemde hem toen Buddy Kai!
Nogmaals ik was volkomen blanco naar dit concert gegaan, maar volkomen flabbergasted!
Wat een energie in die drie sets Texas- en Chicagoblues, afwisselend uptempo en dan weer een slow blues, de middag vloog om.
De band reageerde op het publiek en andersom en er werd (zoals het hoort) geluisterd, was doodstil op de stille momenten! En dat is in een kroeg wel anders!
Op het laatst werd uiteraard om een toegift gevraagd en Kai vroeg om zijn leerling naar voren te komen: Leander Nijland uit Hengelo. Deze mocht de toegift op Kai’s gitaar even lekker uithalen!
En dat deed hij met verve! Deze Leander bleek een eigen band te hebben: The Goshawks, met o.a. Richard Koster en Jules van Brakel.
Hij bleek de avond tevoren nog gespeeld te hebben met the Detonics, dus geen kleine jongen!
En nog ontzettend aardig ook, was met zijn trotse vader helemaal naar het noorden gekomen.
Dit was een concert om in te lijsten. En met een tevreden gevoel weer door de storm terug naar huis.
|
|