|
Zondag 17 maart 2019, Café-Zaal Thijssen, Vlierden
José Luis Pardo & The Mojo Workers en Dany Franchi overmeesteren KTBA
Tekst: Wil Wijnhoven
Foto’s: Wil Wijnhoven
Langzaam komt het bluesseizoen voor Keeping The Blues Alive in Vlierden tot een einde. Maar dit jaar niet met één uitsmijter maar met twee. Want zo mogen we dit op één na laatste seizoensoptreden bij Keeping The Blues Alive wel noemen.
Voor de tweede keer staat de Spaanse band José Luis Pardo & The Mojo Workers in Vlierden op het podium, deze keer solo maar als support-act van de Italiaanse bluesformatie Dany Franchi. En ik kan nu al verklappen dat het een bijzonder fraaie zondagmiddag is geworden.
De vaste bezoekers van deze blues middagen kennen José Luis Pardo, van oorsprong Argentijn en al jaren wonend in Madrid, en zijn Mojo Workers wel en weten zijn talent en kwaliteit te waarderen.
Ook nu bevestigd hij maar weer eens dat hij meer in huis heeft dan als ‘backing-band’ te fungeren en misschien ook wel als support-act. Naar mijn smaak is deze band hoofdact waardig. De band heeft al diverse albums achter haar naam staan en uit die vijver wordt de setlist samengesteld. Het is een variatie van blues, funk en soul en die combinatie wordt bijzonder fraai vertolkt mede ook door het fraaie gitaarspel en zang van José Luis Pardo, uiteraard geholpen door zijn bandleden.
Geopend wordt er met het fraaie ‘Last Time’ en dendert stevig door met eigen werk zoals: ‘Girl, Come Home’ en ‘Don’t Treat Me This Way’ en de mooie soul-ballad ‘Moody’. Net zoals de vorige keer in Vlierden blijkt het publiek ook nu weer gecharmeerd van het spel van de band. En terecht want stuk voor stuk leggen deze Spanjolen een fraai stukje muziek op de mat.
Een erg sterk nummer vind ik persoonlijk het instrumentale ‘T-Bone Funk’, geïnspireerd op het welbekende bluesnummer ‘T-Bone Shuffle’, vooral de bassolo daarin geeft een extra dimensie aan het nummer.
Na een ruim uur speeltijd wordt het optreden afgerond met een van de allerbekendste blues tracks: ‘Mojo Workin’. Velen zingen dit dan ook uit volle borst mee. Wat een mooi begin van deze bluesmiddag, daar moet Dany Franchi maar overheen zien te komen.
Mooi dat er een back-line staat zodat het maar even duurt voordat de uit Italië afkomstige band met gitarist/zanger Dany Franchi het podium betreedt.
Ik had al enige tijd zijn recente album ‘Problem Child’ in de kast liggen waar enkele mooie nummers op staan vastgelegd. Benieuwd hoe het live uitpakt?
En om maar bij het einde te beginnen…. Het was voortreffelijk, eigenlijk hoef je nu niet meer verder te lezen echter om jullie een indruk te geven hoe ik het vond lees maar gewoon verder.
Dany heeft in Anson Funderburgh een grandioos leermeester dat blijkt wel als hij enigszins ingetogen aftrapt met ‘Wanna Know’. Een nummer dat zweeft tussen een ballad en uptempo compositie in. Maar waar je wel de invloeden van Anson terug hoort en Dany’s kwaliteiten op gitaar naar voren komen.
Net zoals José Luis Pardo beschikt ook hij over een voortreffelijke band waarmee je voor de dag kunt komen. Stuk voor stuk prima muzikanten waar je op kunt bouwen.
Veel nummers die vandaag voorbijkomen zijn afkomstig van “Problem Child”, dat moet natuurlijk gepromoot worden.
Het opzwepende rock ’n roll in Texas stijl geschreven: ‘Give Me A Sign’ spreekt voor zichzelf en het pianospel daarin maakt dit nummer, ook live, helemaal af.
Als deze nummers al geen visitekaartje zijn dan weet ik het ook niet meer. Waar ik wel enigszins tegenaan loop is de stem van Dany, naar mijn smaak had die iets rauwer mogen zijn. Wat je gekregen hebt kun je niet meer veranderen of je moet verschrikkelijk aan de Jack Daniels gaan en daarnaast nog enkele pakjes Camel paffen. Ongezond dus laat Dany maar schuiven met zijn zang. Vooral ook omdat zijn stem bij soulnummers zoals: ‘That’s How Strong My Love Is’ en ‘Big Town Playboy’ voortreffelijk past. Twee geweldige uitvoeringen welke door het publiek met applaus worden ontvangen.
Ook deze formatie zet een topoptreden neer dat wordt afgesloten met het nummer ‘My Babe’, waarbij Dany samen met José Luis Pardo nog eens alles uit de kast haalt om de puntjes op de ‘i’ te zetten.
Zondag 17 maart kan weer de boeken in als een bijzonder geslaagde bluesmiddag. Keeping The Blues Alive heeft weer zijn best gedaan om iets neer te zetten waarbij je je vingers kunt aflikken. Nee… laat die gebroeders maar schuiven die weten wel wat zij moeten boeken. |
|