Zaterdag 20 juni 2021
Ian Siegal Berry’s debuut @The Shack!

Tekst en foto’s: Paul Scholman

Na eerder drie keer te zijn uitgesteld door de corona pandemie konden we eindelijk afreizen naar The Shack waar Ian Siegal, hoe gek dat ook klinkt, zijn debuut zou vieren. Alle podia heeft hij al gezien het afgelopen decennium, zeker in Nederland, nu dus ook The Shack.

Berry en Rian, altijd positief, vriendelijk en gastvrij hebben het podium wat vergroot met grote oprolbare canvas schermen die in een paar tellen dichtgeritst kunnen worden en iedereen droog kan staan als dat nodig is. Gelukkig is dat vandaag niet nodig. Een beetje wind en een zonnetje tussen de wolkenvelden door zorgde ervoor dat we rustig buiten een biertje konden wegnippen.

Ian begint zijn eerste set met het door hem en Jimbo Mathus geschreven ‘Hand in Hand’, eigenlijk reden genoeg om weer te vertrekken, maar ik heb nog geen foto geschoten, dus de noodzaak om te blijven was ‘immens’. Naadloos gaat het verder met ‘Pony Blues’ van Charley Patton. De trein loopt door met de original ‘I Am The Train’. Ian maakt niet heel veel woorden vuil tussen de bedrijven door. Af en toe een kwinkslag, een grap en een grol, mister Siegal heeft er zin in. Hij speelt zowel oude als nieuwe nummers, met en zonder slide.

Jimbo Mathus schreef ook ‘KK’s Blues’voor Ian. Het ligt in de bedoeling dat hij in augustus een plaat gaat opnemen, met o.a. vier door Jimbo geschreven nummers, maar dat terzijde voor nu. Het gaat verder met het door Mischa Den Haring en Ian geschreven ‘Dead Sea Captan’. Wellicht komt dat ook op de verse plaat?

Na ruim drie kwartier konden we even bijkomen en een volgend biertje bestellen, toiletje doen, spend some money aan de uitverkoop van platen en T-shirts van Ian.

De 2e set ging in hetzelfde tempo als de eerste set. Voor we het weten is ‘Preachin Blues’, ‘Live So Good’ en ‘You Got To Move’ een gepasseerd station. Hij laat zijn stem vibreren en de lagere tonen vanonder uit zijn keel op ons neerdalen. Blijft leuk. Hij vertelt dat dit zijn debuut is in The Shack, maar dat hij blij is dat het uiteindelijke gelukt is om het te plannen, maar ook het super te vinden dat iedereen zijn kwek houdt, iets dat in Holland best bijzonder genoemd mag worden. De enige spelbrekers waren de vliegtuigen die inmiddels weer vaker vliegen, of een iets te snelle boot aan de andere kant van de Schipholdijk.

Om voor donker thuis te zijn gauw door naar ‘Moonshiner Blues’ en ‘Walk In The Wilderness’. Het zijn de langste dagen rond de 20e juni dus dat is het probleem niet. Met ‘Cigarettes and Wine’ van Jason Isabell liepen we richting het eind van weer een superleuke middag in The Shack. De toegift gaat nog gezellig over de pas 80 jaar geworden Bob Dylan. Ian wil geen nummer spelen van Dylan, maar er rolt toch een shuffle uit. Het nummer is van Eric Bogle, maar Ian heeft er zijn eigen tekst op gepend. Humor!

“The night before in Ulft I played about 99% my own songs but the Shack was more of a party atmosphere!” Hij speelt er een paar covers doorheen, het sfeertje was er naar.

Daar kunnen we mooi mee afsluiten denk ik. We hebben een uitstekende middag gehad met een goedgemutste Siegal.