Zaterdag 26 oktober in de Witte Hoeve, Venray
Succesvolle Hoeve Blues 2013

Tekst: Jeannette Bes
Foto’s: Wil Wijnhoven

Alweer de 14e editie van Hoeve Blues in Venray wordt geopend door Johan Philipsen, enigszins met gepaste trots, er is ook een mooi programma in het vooruit zicht.  En zoals gewoonlijk wordt het festival geopend door een Noord-Limburgse band. In dit geval is dat: Blue Monday die vanavond de toon mag zetten. Tien jaar geleden stonden zij ook al op Hoeve Blues. Dus voor de meeste bezoekers zijn het geen onbekenden.. Met ‘20 Ton Weight’ bijten zij de spits af van wat een erg leuke gig gaat worden.

Gevolgd door ‘High Expectations’, ook dit nummer komt lekker over. Af en toe een moment tussen zanger/harpspeler Alex en gitarist Sjarl maar desondanks merk ik persoonlijk niet veel van onderling plezier. Mede misschien ook de bassist die jammer genoeg iets te weinig ruimte krijgt of neemt op dit te laten zien. Af en toe komen ook nummers van hun tweede CD "Doing Time On HWY 44" voorbij zoals: 'Doing Time’. Zo ook tijdens het ZZ Top’s ‘Brown Sugar’. Nu krijgt de puike bassist John wel meer ruimte om zich te laten horen en lijkt hun gig vlotter te lopen. Al met al dus een prima opening act voor deze avond.

De kop is ervan a en er wordt even ruimte gemaakt om het podium om te bouwen. De zaal is goed vol gelopen en dat is weer een goed voorteken voor het optreden van de volgende band, The Electrophonics. Ook zij zijn geen vreemde op Hoeve Blues, alweer voor de vierde keer mogen zij acte presente geven.
Hun eigen site beloofd je een optreden als een swingende trein rit, en dat klopt ook vanavond voor de volle honderd procent. Met de slick opener via ‘Laughin Clown’ kan deze gig al eigenlijk niet meer stuk lopen. Met het nummer ’24 Hours’ en vooral het ‘You Make Me Feel van hun CD “Talking About” is het gehele publiek om. En er zijn er maar weinigen die niet de onweerstaanbare drang hebben om te bewegen op deze aanlokkelijkegeluiden van dit zestal. “I’m In The Mood’ indeed. Diegene die nog even in de blues of dans mood moest komen weet het nu zeker, mede door dit optreden is het zeker de juiste keuze voor vanavond.

Dan is het tijd voor een primeur op Hoeve Blues, het solo optreden van Doghouse Sam. Uiterst bescheiden wordt het podium voor deze sympathieke gast klaar gezet maar dat weerspiegeld zijn optreden niet. Algauw zet hij een gospel nummer neer die niet slecht uit de verf komt. Zijn we niet van hem gewent maar het past goed bij dit solo optreden. Zeker ook zijn interpretatie van nummers van T-Bone Walker en Johnny Lee Hooker zijn om door een ringetje te halen.
Even heel iets anders dus maar toch zeker een welkome afwisseling in het programma vandaag. Doghouse Sam laat zien dat ook hij solo goed is en met een afsluiter met een van zijn Magnatones vrienden: Frankie Gomez die deze primeur graag wilde mee maken spelen ze samen nog het altijd strakke nummer ‘Ain’t Got Time’ akoestiek way.

Voor mijzelf is het al weer even geleden maar ik verheug me op het optreden van Big Pete Blues Band. Zij openen met het instrumentale ‘Hurt’ gevolgd door het mooie ‘Come On In This House’ van Junior Wells. En zonder enig krediet weg te willen nemen bij Mr. Wells him self, vind ik Big Pete dit nummer erg goed neerzetten. ‘Scratch My Back’ van Frank Frost is ook weer zo’n eersteklas nummer en alle fans zijn  weer in hun nopjes. De dansvloer is goed bezet door de fervent dansers en wie komt nu niet los op deze heerlijke muziek?
En dan, geheel tegen mijn gewoonte in leg ik mijn notitie boekje aan de kant en beslis dat ik ook eens gewoon optimaal wil genieten en een dansje wagen. Wat een grandioze optreden. Of het nu de harp van Big Pete is, bijgestaan door het werkelijke oorstrelende gitaar geluid van Sander Kooiman. Menigeen die aanwezig is gaat uit zijn dak tijdens zijn secure spel niet tenminste bijgestaan door Wilfried Maes aka Wuff Maes op drums en  Roelof Klijn op basgitaar.
Ik kijk stiekem op mijn horloge en vrees dat het uurtje haast wel voorbij moet zijn. Dat is het ook maar zij blijven gewoon verder spelen en de gig kent zijn einde nog lang niet. Twee uur lang blijven ze garant staan voor uiterst swingende en klasse muziek. Refereren aan de rest van de nummers kan ik dus niet meer doch je mag me op mijn woord geloven dat het een lekker ga uit je dak optreden was. Als er dan toch echt een einde dreigt te komen aan dit optreden is Triple R Ton Wanten snel op het podium om er zeker van te zijn dat we nog zeker een toegift krijgen. En we krijgen er twee.

Top gedaan.  Petje af voor de Big Pete Blues Band dat ze pauzeloos dik twee uur gespeeld hebben in volle overgave. Conclusie, Hoeve Blues is ook dit jaar weer een succes. Een zeer mooie line up, grote tolerantie naar uitlopende optredens en top horeca personeel die aldoor aan de zijkant doch nimmer nalatend de aanwezige aan elke wens hebben voldaan.