Gone Too Long – Doghouse Sam & His Magnatones
Independent

Tekst: Wil Wijnhoven

Het heeft lang geduurd maar dan heb je ook wat! Ik heb het over het nieuwe album van Doghouse Sam & His Magnatones die de titel ‘Gone Too Long’ meekrijgt. En dat is een toepasselijke titel want de band heeft er 7 jaar over gedaan om met nieuw materiaal te komen. En dat heeft zijn reden die ze ook hebben verwerkt in hun songteksten. Vooral weer lekker veel uptempo werk in hun eigen herkenbare Doghouse Sam stijl.

“Gone Too Long” is in de thuisstudio van Doghouse Sam opgenomen in een ongedwongen huiselijke sfeer. En die sfeer vertaalt zich in de 10 tracks die 40 minuten topmuziek oplevert.

De opening begint met titeltrack ‘Gone Too Long’ en heeft een hoog gehalte rock ’n roll. Daarmee wordt de trend gezet voor het hoge niveau dat zich verder op dit album etaleert in de daaropvolgende 9 songs.

‘The Other Side’ bijvoorbeeld is een nummer waarin de pedal-steel, door Bas Vervaeck, bespeelt volledig tot zijn recht komt. Alle muzikanten gaan als een speer op dit nummer. Franky Gomez op zijn ‘eenvoudig’ samengestelde drumkit, wat een drummer. Ook ‘nieuweling’ bassist Martin Ubaghs laat zich hier niet onbetuigd en frontman Doughouse Sam die gitaar en de zang voor zijn rekening neemt klinkt sterkt.

‘Shakey Situtation’, een uptempo nummer die naast rock ’n roll invloeden ook de swingjump in zich heeft. Een typisch nummer voor de band die naar het nummer vordert zich steeds meer opzweept.

Een opvallende track is ongetwijfeld ‘Time Well Spent’ een loepzuiver countrynummer. Onvoorstelbaar hoe goed de band zich aanpast aan deze stijl.  Het prachtige stemgeluid van Doghouse Sam en achtergrondzangeres Eefje Wouters in combinatie met de pedal-steel van Bas Vervaeck maken deze song af.

Buiten Bas Vervaeck en Eefje Wouters werken op dit album ook Bas Janssen op de toetsen mee. Dat doet hij ook op: ‘I’ll Take It’; ‘Nobody Else Around’ en het aanstekelijke ‘The Boogaa Hoogaa’. Een no-nonsens swingjump nummer. Met fantastisch ‘slappen’ op de bas door Martin Ubaghs.
Maar we kennen Doghouse Sam ook als gelouterd bluesharp speler en dat laat hij overduidelijk horen op ‘Good Lookin Woman’. Een mooie combinatie van rock en blues.

Het afsluitende ‘Stompin’ met een ruige bluesharp en de dampende drum en het passende gepluk op de bas maken jammer genoeg een einde aan het feestje dat “Gone Too Late” heet.
De 10 nummers op dit album zitten allemaal goed in elkaar. Goede teksten, goede muziek gespeeld door voortreffelijke muzikanten biedt de luisteraar meer dan voldoende afwisseling. De lat bij dit vierde album ligt erg hoog en dat wordt ook volledig waargemaakt.

De vorige drie albums waren goed maar “Gone Too Long” staat voor mij nog een treetje hoger. Misschien wel het beste wat de band ooit heeft gemaakt. Maar ja, je weet natuurlijk niet wat de toekomst gaat brengen en is een toekomstig 5e album nog beter. Who knows… we wachten af maar tot die tijd hebben we in ieder geval een mooi stukje muzikaal huisvlijt te pakken.